Angst word werkelijkheid
Maandag is Matthew ziek geworden met hoge koorts,...ik vertrouwde het niet en ging van mijn moeder gevoel uit..
We gingen naar de eerste hulp met Matthew.
Ze namen zijn temp op en kregen een zetpil mee naar huis, met het idee dat het dinsdag beter zou worden. Dit was hel aas niet het geval..
De volgende dag belde de arts op of het beter ging, maar dat was niet zo, hij werd zelfs geel.....
We moesten terug en na lang wachten kregen we te horen dat hij opgenomen moest worden..
Bloedonderzoeken en de luiers onderzocht, ik heb die nacht ook in het ziekenhuis geslapen..
De volgende dag ging het nog niet na een nacht antibiotica..
Wij hoopten op een infectie.. We waren erg onzeker... We wisten totaal niks... Toen kwam in de middag de kinderarts..
Die vertelde dat het hun boven hun petje ging in Enschede..
We moesten overgeplaatst worden naar Groningen!! Hier hoorden we dat hij beenmergpunctie en hersenvloeistof af moest staan.. Dit gebeurde woensdag.. Erg sneu allemaal.. Kleine man onder narcose..
Hier kwam hij niet zo goed uit, hij ademde veel te snel en hij had veel slijm in zijn longen.. Toen heeft hij een nacht op. de kinderen ic geslapen zodat ze hem goed in de gaten konden houden. Ondertussen zijn wij in de Ronald mcdonald huis geplaatst.
We moesten wachten op de uitslag, we waren al bang, we zitten op een afdeling met hele zieke kindjes, kinderkanker, hartfalen, astma. Het zou ONS toch niet gebeuren?!
Donderdag... De arts komt ons halen voor een gesprekje in een aparte kamer, ze hebben een aantal uitslagen...
Hij heeft te weinig rode bloedcellen.. Bloedarmoede,.. Zijn witte bloedcellen horen te rijpen, dat doen ze niet, ze delen zich ontzettend snel en verstoppen zijn lever, nieren en mlt...
Zijn beenmerg maakt niet genoeg bloed aan...
Mijn kind heeft JMML.... Een zeer zeldzame 1 op de miljoen voorkomende leukemie.... Mijn leven stort in...... Jullie hoeven niet per se te reageren... Ik weet ook niet goed wat te zeggen maar wil gewoon jullie dit laten weten....
Dit is nog lang niet alles. We moeten naar lijden uiteindelijk voor chemotherapie en beenmerg transplantatie...
Ik hoop dat jullie het niet erg vinden als ik hier een dagboek maak over mijn gevoelens....
reacties (0)